Eindhovens bier, met en zonder alcohol

Gisteravond heb ik even alleen gedronken op de veilige landing van mijn boek Bier in Nederland. Dat heb ik gedaan in Eindhoven; een glas lichtgekleurd en een glas donker bier (straks meer daarover).
Eindhoven is een stad die niet veel voorkomt in Bier in Nederland. Het is in vroeger tijden geen dominante brouwstad geweest, zoals Delft of Haarlem, en ook geen stad met een uitdrukkelijke eigen biersoort, zoals Breda (dé bierstad van Brabant) of Nijmegen. Het was op brouwgebied ‘een van de vele’ in Nederland. En in feite ook in Noord-Brabant, waar overal altijd veel brouwerijen zijn geweest. De Eindhovense staan beschreven in het boek De ouden brouweryen van Eyndhoven van David Hendrick (2012).
Toch heeft ook Eindhoven zijn biermoment gehad, biergeschiedenis geschreven wellicht. Youp van 't Hek moet nu even opletten.

Rein zijn! en goed kakken met alsembier

Afgelopen weekend vond in Amsterdam het Rein Beer Fest plaats. Nee, geen feestje van een nieuwe brouwerij Rein. Maar een soort tweedaagse conferentie naar aanleiding van 500 jaar Beiers Reinheitsgebot.

Het op 23 april 1516 geproclameerde Reinheitsgebot stelde dat Beierse brouwers alleen water, gerst en hop in bier mochten stoppen. (Gist werd niet beschouwd als een ingrediënt; en voor tarwe en rogge zijn later aanvullingen ontworpen.) De hedendaagse mondiale biercultuur is uiteraard zo ongeveer het tegenovergestelde van dit Reinheitsgebot. Kruiden, vruchten, groente, chilipepers, koffie, chocolade, drop, wat gaat er eigenlijk niet in bier? Voldoende stof voor een interessante conferentie. Velen blijken er tegenwoordig weinig aan te vinden, aan dat Reinheitsgebot. Om de cultuurhistorische betekenis ervan voor bier en brouwen bij onze oosterburen kunnen we echter niet heen.

Leve het Koningsbier, hoera!

Morgen hebben we allemaal even een vrije dag. Nou ja, zo zie ik Koningsdag (en vroeger Koninginnedag). Doorgaans vlucht ik dan de grens over, weg van de drukte. Daarom vandaag alvast iets over de geschiedenis van het koningsbier. (En morgen leest toch niemand dit :) )
Koningsbier is overigens geen biersoort geweest. Het was of een merknaam, of een gelegenheidsbier dat van alles kon zijn. Heel verschillend dus van een ander 'vorstelijk' brouwsel, princessenbier. Dat was een volbloed biersoort (die dan ook uitgebreid aan de orde komt in Bier in Nederland).

H41: Heineken op hoogtestage

Kan Heineken nog groter? Na de fusie van AB InBev en SAB Miller klimt de Nederlandse grootbrouwer nog een treetje op de trap en wordt de tweede van de wereld. Over de kwantiteit aan Heineken hoeven we ons geen zorgen te maken. Maar hoe zit het met de kwaliteit binnen het concern? En met de diversiteit? Nou, daarover heeft men zichzelf ook over het hoofd gekrabd. En toen zich enkele jaren geleden de mogelijkheid voordeed om een nieuw hoofdstuk te schrijven, is men daaraan begonnen. Het resultaat werd gepresenteerd op 5 april: H41, een gloednieuwe lager.

Vincent van Gogh en de handpomp in Nederland

Van Goghs Stilleven met bierglas en fruit
 (schilderijen.nu)

Gistermiddag vertoonde de BBC Lust for Life, de biografische film uit 1956 over Vincent van Gogh met Kirk Douglas in de hoofdrol. (Voor de jongeren: dat is de vader van Michael Douglas; hij was destijds net zo’n grote ster als zijn zoon nu.) Niet alleen is deze rolprent het aankijken nog altijd waard, hij bevat ook enkele interessante weergaven van negentiende-eeuws Nederland. Delen van de film zijn opgenomen in Nuenen en in Den Haag, waar de jonge Van Gogh ooit zijn eerste schilderijen maakte (van de Schenkkade – what's in a name). We zien hem daar samen met een model aan het werk op het strand. Een voor bierliefhebbers interessante scène speelt zich af tijdens Van Goghs tweede verblijf in Den Haag, in 1881 en 1882.

Nieuw boek: 'Bier in Nederland. Een biografie'

Bier in Nederland. Een biografie is het eerste overzichtswerk van biersoorten door de eeuwen heen in Nederland en in de voorlopers (hertogdommen, graafschappen e.d.) van ons kikkerland. Het boek is gepubliceerd door Atlas-Contact, eerbiedwaardige uitgever van de betere non-fictie (ik zou zelfs zeggen: de uitvinder van het genre in Nederland, met auteurs als Geert Mak, Geert van Istendael en vroeger ook Frank Westerman). Ik durf dan ook te zeggen: een serieus kwaliteitsboek.

De dorre plantjes van PINT

Enige tijd geleden plofte de uitnodiging voor de Algemene Ledenvergadering (ALV) 2016 van PINT in mijn digitale brievenbus. Ook in het ledenblad PINT Nieuws en op de website pint.nl werd ertoe opgeroepen. De vergadering duurt van 13.00 tot 15.00 uur, en dit is de voorlopige agenda:

1 Opening en mededelingen

2 Notulen ALV 2015

3 Verslag bestuur

4 Bespreking verslagen secretaris / hoofdredacteur / regio's

5 Verslag penningmeester

6 Verslag kascontrolecommissie

7 Voorstel dechargeverklaring bestuur

8 Aanstellen nieuwe kascontrolecommissie

8 Verkiezing bestuurders

9 Rondvraag

10 Sluiting

Daarna wordt een ‘gezellig samenzijn’ aangekondigd met de vertoning van een film, ‘naborrelen’ en een proeverij.

Voor dit geheel dienen de leden naar Roermond af te reizen. Dat is voor velen een behoorlijk eind reizen, net als vorig jaar toen de ALV in Groningen plaatsvond. Zelf heb ik niets tegen dergelijke verre bestemmingen, want ik reis graag en bezoek met plezier plaatsen waar ik niet vaak kom. Het is ook begrijpelijk en juist dat een organisatie in al haar gewesten wil vergaderen.

Maar dan moet er wel aanleiding zijn om de reis daarheen aan te vatten. En dat is nu net niet het geval.